Insulineresistentie

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 In 2009 troffen we Síða, op een dag na een gigantische storm, waarbij het de hele nacht geonweerd had, spierbevangen aan in de wei. Ze wilde niet opstaan en voelde over haar hele lichaam stijf aan. Haar toch gedwongen op te staan en mee naar stal genomen. Wist ik veel dat ze niet mocht bewegen! De dierenarts heeft bloed afgenomen en inderdaad. Spierbevangen. Na een lang traject van eerst 'Metacam' en "Neutradex' en geheelonthouding van 'gras'/beweging is ze langzaam maar zeker hersteld. Helaas wel met schade aan alle 4 hoeven, die duidelijk een flinke tik hebben gehad. In juli van stal verhuisd, zodat ik beter zicht op haar zou hebben. Herfst en winter verliepen zonder problemen... en toen het voorjaar kwam heb ik haar begin mei 2010 naar de hengst gebracht. Gelukkig is het door de zeer alerte hengsthouder en zijn dochter opgemerkt dat Síða veel lag... en jawel... niet lekker liep en jawel... weer spierbevangen. Nu heel licht. Weer aan de Metacam en Neutradex. Ze heeft die periode bij de hengstenhouder op stal gestaan en zij hebben haar zeer liefdevol verzorgd. Síða werd uiteindelijk weer hengstig en is gedekt en weer thuis gekomen. Tot het najaar is Síða op de paddock gebleven met Ála als gezelschap. Onbeperkt hooi, magnesiumchelaat, selenium en vitamine E, zout, lijnzaad, spelt en een vitamine korrel. Síða werd vervolgens drachtig gescand. Zonder problemen weer richting winter... In de winter bij de rest van de kudde die tenslotte ook aan een hooibaal stond.  En het ging heel erg goed met Síða. Al komt ze niet echt 'aan'. Heel vroeg in het jaar (begin maart) kwam het zonnetje gedurende de dag regelmatig lekker door en kennelijk begon ook het gras te groeien... het was me al opgevallen dat een aantal paarden steeds 'sprietjes' stonden te knagen. Die 'sprietjes' zijn natuurlijk heerlijk zoet! En een welkome afwisseling naast het droge 'oude' hooi. 's Nachts bij heldere hemel natuurlijk lekker vriezen. Eigenlijk had ik gedacht, gezien Síða in haar laatste 2 maanden zat, dat 'het veulen' het overschot aan suikers zou nemen. Net zoals bij zwangere vrouwen met diabetes. Helaas liep het anders en bij de controle voelde Síða toch 'stijver' aan in de spieren op de rug. Dus meteen bij de rest weggehaald en haar op de paddock gezet op hooi en als het 'koud en of nat' is krijgt ze een deken.

Het gaat nu goed. Ze krijgt iedere dag GlucoBalance (3/4 maatschepje), Subli zonder, geel lijnzaad en een vitamine/mineralen korrel. Ze heeft 2 maanden 'zwangerschapsverlof gehad, gezien Skýla aan de voet loopt... en nu zijn we weer langzaam begonnen met 'longeren'.

Sinds mei 2010 beschouwen we Síða als 'Insulineresistent', gezien ze aan een aantal 'voorwaarden' voldoet (vet):

Symptomen

  • - overgewicht of ondergewicht  (Binnenvetters?)

  • - vetophoping rond manenkam (harde nek!), schouders, staartaanzet en buikvet

  • - hoefbevangenheid  (heeft ze niet laten zien, maar de hoefsmid gaat er vanuit dat ze het wél gehad heeft!)

  • - huidproblemen zoals zomereczeem, gevoelig voor schimmelinfecties etc. (Síða heeft geen zomer eczeem, echter wel 'kale plekken' op het voorhoofd!)

  • - vermoeidheid, spierpijn, spiertrillingen en spierbevangenheid

  • - onwilligheid om te werken/Lusteloosheid

  • - verminderde fertiliteit

  • - luchtwegproblemen

  • - Cushing

  • - verergeren van klachten zoals artritis

  • - rugklachten

 Insulineresistentie is de voorloper van het Equine Metabolic Syndrome (paardenstofwisselingssyndroom).

Leesvoer:

https://www.nmlhealth.com/Insulineresistentie
https://www.paardnatuurlijk.nl/onderzoek/insuline
https://www.gezondheidvanmijnpaard.nl/EMS
https://www.gezondheidvanmijnpaard.nl/EMS Aanvulling
https://www.thehorse.com/pdf/factsheets/insulin-resistance/insulin-resistance.pdf - engels
https://www.thehorse.com/pdf/factsheets/tying-up/tying-up.pdf Spierbevangenheid - Engels
https://www.thehorse.com/ViewArticle.aspx?ID=3654

Niet alleen Síða wordt verdacht van Insuline resistentie. Ála bijvoorbeeld wordt in de zomer standaard heel erg dik als ze op het gras staat. Krijgt dan vetrollen naast de schouder en kussens aan weerszijden van de wervelkolom... en een dikke en stijve hals. Ze krijgt, als je even niet oplet, de bekende 'hengstennek'.  Ála kreeg in haar dikke periode ook eczeem! Ála kreeg dus al magnesiumchelaat en geen 'toegevoegde suikers' en zolang ze op de paddock blijft met 'hooi' gaat het helemaal prima. Ook Birtingur voldoet aan dit beeld. Zolang ze ruim voldoende beweging krijgen valt het wel mee. Maar zet ze even stil en op het gras en jawel. Dik!

 

Begonnen met Glucobalance

Birtingur heeft van 12 april tot 12 mei deelgenomen aan het Glucobalance onderzoek. Evenals  Beer's halfzusToppa van Cora (van Stal Valkering). Na het lezen van de ingrediënten was ik er van overtuigd dat Cora het 'echte spul' had (ik rook de Kaneel er in!) en wij de placebo. We hebben natuurlijk wel gewoon deelgenomen aan het onderzoek ook al was Birtingur inmiddels verkocht. Beer was aan het einde van het onderzoek ruim 15 kg aangekomen (en er groeide echt geen gras hier!), het paard van Cora, Toppa, was bijna 40 kg afgevallen! En inderdaad, precies zoals ik dacht. Toppa kreeg GlucoBalance en Beer de placebo. Een super resultaat dus voor GlucoBalance! Als dank voor deelname kregen we een verpakking Glucobalance en Beer en Ála krijgen het nu bijna een week. De resultaten zijn opvallend. Ze dragen van 19.00 uur tot 09.00 uur een graaskorf en krijgen 's  morgens en 's avonds (nu nog... vanaf dinsdag gewoon 1 x per dag) 3/4e schepje glucobalance door een heel klein schepje Subli zonder. En Ála, die er vorige week nog uitzag alsof ze moest bevallen... is al een stuk slanker, heeft weer een mooie zachte hals en draaft weer vrijlopend. De meiden (Marjo en Mirjam die haar na nog geen week weer zagen) stonden er versteld van! Top!  Beer loopt ook super en Therra heeft hem meteen ingeschreven voor de wedstrijd in Midden Beemster!

Beer is overal gemeten bij het afsluiten van het onderzoek en hij kwam op een gewicht van 499 kg... We zullen op zoek naar een meetlint van Pavo... zodat we kunnen bepalen hoeveel er nu echt af is. Ála is al 6 gaatjes 'smaller' op de longeersingel. En dat in een week...